Fitness Seller

Life 2.0? Synthetic DNA Added to Genetic Code

Bezoekers in dit topic

Cools

Colossal Veteran
Elite Member
10 jaar lid
Lid geworden
3 okt 2006
Berichten
13.556
Waardering
2.950
Well, there’s no way this could go wrong.

According to recent announcements, a small biotech startup in California has successfully added new synthetic components to the genetic alphabet of DNA, potentially creating entirely new kinds of life on Earth.

You’d need a Ph.D. or three to really get into it, but here goes: DNA, the organic molecule that carries genetic information for life, is made from a limited chemical “alphabet.” DNA can be thought of as a molecular code containing exactly four nitrogen-containing nucleobases — cytosine (C), guanine (G), adenine (A), or thymine (T). All known living organisms on the planet, from bacteria to biologists, are based on combinations of this four-letter molecular code: C-G-A-T.

DNA Data Storage Lasts Thousands Of Years

That’s how it’s been for several billion years, but last year the biotech company Synthorx announced development of a synthetic pair of nucleobases — abbreviated X-Y — to create a new and expanded genetic code.

From the company website: “Adding two new synthetic bases, termed X and Y, to the genetic alphabet, we now have an expanded vocabulary to improve the discovery and development of new therapeutics, diagnostics and vaccines as well as create innovative products and processes, including using semi-synthetic organisms….”

The additions to the four letter DNA code effectively raises the number of possible amino acids an organism could use to build proteins from 20 to 172. That opens up entire new vistas of possibilities, including a completely new class of semi-synthetic life forms using a six-letter DNA code instead of a four-letter code.

Brainwaves, Heartbeat, DNA Turned Into Music

Synthorx’s most recent announcement concerns the successful production of proteins containing the new synthetic base pair, building on the research published last year: “Since the publication, Synthorx has developed and validated a protein expression system, employing its synthetic DNA technology to incorporate novel amino acids to create new full-length and functional proteins.”

According to third-party reports, Synthorx has even started creating new organisms with the technology, including a type of E. coli bacteria “never before seen on the face of the Earth.”

The company insists that multiple safeguards are built into the technology, and that organisms created with the synthetic elements can only be produced in the lab. That, of course, is the premise of roughly one million science fiction horror stories, but what can you do? Well, you can read more about it here.

http://news.discovery.com/tech/biot...ok&utm_medium=social&utm_campaign=DNewsSocial
 
According to third-party reports, Synthorx has even started creating new organisms with the technology, including a type of E. coli bacteria “never before seen on the face of the Earth.”[/url]

Zou de mensheid dan toch ten onder gaan aan een nieuw ontworpen ziekte? Of zouden we gedomineerd, onderworpen en vernietigd worden door nieuw ontworpen levensvormen?

Interessante ontwikkelingen dit.

---------- Toegevoegd om 07:40 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 07:39 ----------

Een hybride vorm met toegevoegde kunstmatige intelligentie is trouwens helemaal recept voor mayhem. ;)
 
Interessante stuff. Ben benieuwd of ze al werkelijk in de buurt komen van wat ze hier suggereren.
 
Het lijkt me nuttiger om eerst eens deftig te leren programmeren in de bestaande natuurlijke 4-letter code dan al meteen nieuwe synthetische nucleobases te gaan bijcreëren.
 
Lijkt me ook handiger. Maar zijn ze ook mee bezig.
 
Het lijkt me nuttiger om eerst eens deftig te leren programmeren in de bestaande natuurlijke 4-letter code dan al meteen nieuwe synthetische nucleobases te gaan bijcreëren.
Hoezo? Daarnaast biedt dit precies ook kansen voor de gangbare aminozuren. Regulatie van post-translationele modificatie van specifieke residuen bij de synthese van eiwitten is moeilijk. Nu kunnen ze direct aminozuren encoderen die dergelijke modificaties al bevatten.

---------- Toegevoegd om 21:21 ---------- De post hierboven werd geplaatst om 21:19 ----------

Interessante stuff. Ben benieuwd of ze al werkelijk in de buurt komen van wat ze hier suggereren.
Het werkt al helemaal van transcriptie tot translatie.
 
Er zijn nu al 64 mogelijke codons voor zo'n 20 aminozuren, dus het grootste deel is dubbel of ongebruikt. Dan kan je beter een nieuw t-RNA ontwerpen, dat is ook nog eens in te bouwen in het bestaande DNA genoom zodat het overerfbaar is. Dus dat ben ik wel met Mr 10 eens.
 
Er zijn nu al 64 mogelijke codons voor zo'n 20 aminozuren, dus het grootste deel is dubbel of ongebruikt. Dan kan je beter een nieuw t-RNA ontwerpen, dat is ook nog eens in te bouwen in het bestaande DNA genoom zodat het overerfbaar is. Dus dat ben ik wel met Mr 10 eens.
Ze worden allemaal gebruikt, maar er zit een (logische) redundantie in de code. Daarnaast heb je nog de start- en stopcodons natuurlijk (en het startcodon codeert nog steeds voor een aminozuur).

Je zult dus 1 van de redundante codons moeten opofferen, waardoor je eigenlijk direct het probleem hebt dat het organisme alle eiwitten die worden beschreven met dat codon gaat miscoderen met een verkeerd aminozuur. Dat gaat niet levensvatbaar zijn, de huidige code MOET in stand blijven. Daarnaast gaat dat ook niet zo simpel. De redundantie die in de code zit, zit hem met name in de derde base. En t-RNA-moleculen zijn vooral zeer specifiek voor de eerste twee basen, en niet voor de derde (wobble); vandaar de redundantie op dat niveau. In de gevallen dat de derde base wel onderscheidend is, codeert deze vaak een aminozuur met zeer gelijkende fysische eigenschappen.

Het grote voordeel dat extra basen biedt is, zoals ik al eerder aangaf, dat je direct aminozuren met chemische modificaties (e.g. fosforylering) kunt coderen, zodat je niet afhankelijk bent van post-translationele processen.
 
Ze worden allemaal gebruikt, maar er zit een (logische) redundantie in de code. Daarnaast heb je nog de start- en stopcodons natuurlijk (en het startcodon codeert nog steeds voor een aminozuur).

Je zult dus 1 van de redundante codons moeten opofferen, waardoor je eigenlijk direct het probleem hebt dat het organisme alle eiwitten die worden beschreven met dat codon gaat miscoderen met een verkeerd aminozuur. Dat gaat niet levensvatbaar zijn, de huidige code MOET in stand blijven. Daarnaast gaat dat ook niet zo simpel. De redundantie die in de code zit, zit hem met name in de derde base. En t-RNA-moleculen zijn vooral zeer specifiek voor de eerste twee basen, en niet voor de derde (wobble); vandaar de redundantie op dat niveau. In de gevallen dat de derde base wel onderscheidend is, codeert deze vaak een aminozuur met zeer gelijkende fysische eigenschappen.

Het grote voordeel dat extra basen biedt is, zoals ik al eerder aangaf, dat je direct aminozuren met chemische modificaties (e.g. fosforylering) kunt coderen, zodat je niet afhankelijk bent van post-translationele processen.

Ja daar heb je wel een paar punten.
Alles overwegende zou dit mogelijk een leuk proof-of-concept zijn in een buisje, maar geloof ik er geen barst van dat men ooit het transscriptie-translatie mechanisme in een levend organisme, zoals dat er nu uit ziet gaat verbeteren.
 
Ja daar heb je wel een paar punten.
Alles overwegende zou dit mogelijk een leuk proof-of-concept zijn in een buisje, maar geloof ik er geen barst van dat men ooit het transscriptie-translatie mechanisme in een levend organisme, zoals dat er nu uit ziet gaat verbeteren.
Je spreekt niet zo zeer over verbeteren, maar vooral uitbreiden. Wat ze hebben laten zien is dat ze in een levende cel tenminste 1 extra aminozuur succesvol kunnen coderen (van wat ik begreep kunnen ze nog niet gelijktijdig meerdere extra aminozuren coderen), vanaf het genoom tot het uiteindelijke getransleerde eiwit. Daarbij komt ook dat het niet zo zeer streeft naar het verbeteren van het levende organisme waarin ze de genetische code uitbreiden, maar het op grote schaal, en kostenefficient (hoge yield) produceren van eiwitten wat voorheen onmogelijk, dan wel zeer moeilijk (inefficient) was, om vervolgens te zuiveren en in te zetten bijv. als medicatie.
 
Brb real life walking dead
 
Die organismen zijn dan niet meer true natural.
 
Die organismen zijn dan niet meer true natural.

Eindelijk 500 kg squat. Heel je leven geen koffie gedronken. Blijk je te bestaan uit synthetisch DNA. Dahhh
 
Zou de mensheid dan toch ten onder gaan aan een nieuw ontworpen ziekte? Of zouden we gedomineerd, onderworpen en vernietigd worden door nieuw ontworpen levensvormen?
mergellons desease is a experiment gone bad.
 
Back
Naar boven