Hoe 'chemisch' is chemisch eigenlijk (vs. 'natuurlijk')?

[Flite]

Een ware natuurlijke chemicus!

 

[Shadow Project]

Ben jij een chemische of natuurlijke chemicus?

Ik ben een nummer 3 op de 1t/m3 schaal van natuurlijk tot chemisch

 

[Nikita1998]

Ik ben een nummer 3 op de 1t/m3 schaal van natuurlijk tot chemisch

Bedoel je de 1 2 3 regel van Mister10?

 

[midg]

Ik vind dit als chemicus eg een kutdiscussie

Welke studie heb je gedaan?

 

[Mister TN]

Ik stoor me best regelmatig aan papegaai gedrag waarbij bijvoorbeeld iemand met claims komt over een product waarin hij/zij beweert dat het product volledig 'natuurlijk' is en dus gezond voor je lichaam. De voedingsindustrie ...
Nu was ik me zo aan het bedenken, buiten dat elke individuele stof haar eigen kenmerken en dus voor- en nadelen heeft, dat een chemisch proces toch niets meer of minder is dan een 'door mensen aangestuurd biologisch proces', waardoor je dus zou kunnen stellen dat het alsnog een natuurlijk proces is (de mens is per slot van rekening ook een product van de natuur). Het blijft het genereren van een reactie tussen twee of meer stoffen, net zoals dit in primaire natuurlijke omstandigheden ook gebeurd. Ofwel chemisch = natuurlijk.

Je gooit het één en ander doormekaar.

Een natuurlijk voedingsproduct is een voedingsproduct dat vervaardigd is uit natuurlijke grondstoffen zonder toevoeging van kunstmatige ingrediënten/stoffen.

Kunstmatige (artificiële) stoffen zijn stoffen die niet spontaan in de natuur voorkomen doch door de mens zijn ‘uitgevonden’ en vervaardigd worden meestal via een chemisch synthese proces (bv. aspartaam).

Natuurlijke stoffen zijn stoffen die wel in de natuur voorkomen, doorgaans aangemaakt door een levend organisme. Natuurlijke stoffen kunnen geëxtraheerd worden uit de natuurlijke grondstoffen. Natuurlijke stoffen kunnen echter ook door de mens vervaardigd worden via chemische synthese, het geen soms interessant is indien dit goedkoper blijkt bijvoorbeeld (vb. creatine monohydraat).

Stoffen (natuurlijk of kunstmatig) die door de mens aangemaakt zijn via chemische synthese, noemt men synthetische stoffen.

Een biologisch proces is een proces waarin men organismen zoals bacteriën of gisten bepaalde stoffen laat aanmaken (bv. alcohol). Stoffen geproduceerd door biologische processen kunnen echter ook kunstmatig zijn, bijvoorbeeld als men het organisme genetisch gemanipuleerd heeft om een niet-natuurlijke stof voort te brengen.

Alle stoffen (natuurlijk, kunstmatig, synthetisch, biologisch) vallen onder de noemer chemische stoffen.

Verder zegt de aard van de stof (natuurlijk, kunstmatig, synthetisch, biologisch) niets over de veiligheid/gezondheid ervan.
Wel is er een terechte perceptie dat een natuurlijk voedingsproduct (bv. een koek gemaakt uit enkel tarwebloem, koemelk, kippenei, tafelsuiker, keukenzout) een hogere kans geniet om geen schadelijke stoffen te bevatten dat een voedingsproduct waar veel kunstmatige ingrediënten aan toegevoegd zijn (bv. dezelfde koek met extra kunstmatige bewaarmiddelen, kleurstoffen, smaakstoffen, zoetstoffen etc.). Zo is er bijvoorbeeld veel meer epidemiologische en andere wetenschappelijke data beschikbaar over de veiligheid van tafelsuiker (sucrose) dan van de laatste nieuwe kunstmatige zoetstof.

 

[IronMinded]

Je gooit het één en ander doormekaar.

Een natuurlijk voedingsproduct is een voedingsproduct dat vervaardigd is uit natuurlijke grondstoffen zonder toevoeging van kunstmatige ingrediënten/stoffen.

Kunstmatige (artificiële) stoffen zijn stoffen die niet spontaan in de natuur voorkomen doch door de mens zijn ‘uitgevonden’ en vervaardigd worden meestal via een chemisch synthese proces (bv. aspartaam).

Natuurlijke stoffen zijn stoffen die wel in de natuur voorkomen, doorgaans aangemaakt door een levend organisme. Natuurlijke stoffen kunnen geëxtraheerd worden uit de natuurlijke grondstoffen. Natuurlijke stoffen kunnen echter ook door de mens vervaardigd worden via chemische synthese, het geen soms interessant is indien dit goedkoper blijkt bijvoorbeeld (vb. creatine monohydraat).

Stoffen (natuurlijk of kunstmatig) die door de mens aangemaakt zijn via chemische synthese, noemt men synthetische stoffen.

Een biologisch proces is een proces waarin men organismen zoals bacteriën of gisten bepaalde stoffen laat aanmaken (bv. alcohol). Stoffen geproduceerd door biologische processen kunnen echter ook kunstmatig zijn, bijvoorbeeld als men het organisme genetisch gemanipuleerd heeft om een niet-natuurlijke stof voort te brengen.

Alle stoffen (natuurlijk, kunstmatig, synthetisch, biologisch) vallen onder de noemer chemische stoffen.

Verder zegt de aard van de stof (natuurlijk, kunstmatig, synthetisch, biologisch) niets over de veiligheid/gezondheid ervan.
Wel is er een terechte perceptie dat een natuurlijk voedingsproduct (bv. een koek gemaakt uit enkel tarwebloem, koemelk, kippenei, tafelsuiker, keukenzout) een hogere kans geniet om geen schadelijke stoffen te bevatten dat een voedingsproduct waar veel kunstmatige ingrediënten aan toegevoegd zijn (bv. dezelfde koek met extra kunstmatige bewaarmiddelen, kleurstoffen, smaakstoffen, zoetstoffen etc.). Zo is er bijvoorbeeld veel meer epidemiologische en andere wetenschappelijke data beschikbaar over de veiligheid van tafelsuiker (sucrose) dan van de laatste nieuwe kunstmatige zoetstof.

Verhelderende uitleg, bedankt daarvoor.

Nog even een een vraag over de kunstmatige additieven in verhouding tot bijvoorbeeld natuurlijke: Ik volg je uitleg over de terechte perceptie naar natuurlijke producten, maar is het niet zo dat alle kunstmatige toevoegingen pas toegevoegd mogen worden (althans, in een ontwikkelde consumptiemaatschappij) zodra er voldoende onderzoek is gepleegd naar de mogelijke bijwerkingen (zowel short- als long-term)? Of worden deze ondanks deskundig toezicht toch vaak in een te vroeg stadium toegestaan in voedingsmiddelen?

 

[Mister TN]

... maar is het niet zo dat alle kunstmatige toevoegingen pas toegevoegd mogen worden (althans, in een ontwikkelde consumptiemaatschappij) zodra er voldoende onderzoek is gepleegd naar de mogelijke bijwerkingen (zowel short- als long-term)? Of worden deze ondanks deskundig toezicht toch vaak in een te vroeg stadium toegestaan in voedingsmiddelen?

Ik ken de in en outs van die business en wetgeving ook niet, maar ze moeten inderdaad wel eerst grondig bestudeerd worden op veiligheid en goedgekeurd worden alvorens ze gebruikt mogen worden.

Je hebt echter nooit 100% garantie over de veiligheid van een goedgekeurde stof, noch heb je 100% garantie dat er in je voedingsproduct enkel goedgekeurde additieven zijn gebruikt (te beperkte controles).
Op de labels van die heerlijke whey proteines vind je bv. zelden een volledige lijst van E-nummers voor alle smaakstoffen/aroma's die gebruikt zijn.

Je kan alleen maar hopen dat de fabricanten integer zijn en zich aan de regeltjes houden.

Meer lectuur:
http://en.wikipedia.org/wiki/Food_additive#Safety
http://en.wikipedia.org/wiki/E_number

 

[IronMinded]

Ik ken de in en outs van die business en wetgeving ook niet, maar ze moeten inderdaad wel eerst grondig bestudeerd worden op veiligheid en goedgekeurd worden alvorens ze gebruikt mogen worden.

Je hebt echter nooit 100% garantie over de veiligheid van een goedgekeurde stof, noch heb je 100% garantie dat er in je voedingsproduct enkel goedgekeurde additieven zijn gebruikt (te beperkte controles).
Op de labels van die heerlijke whey proteines vind je bv. zelden een volledige lijst van E-nummers voor alle smaakstoffen/aroma's die gebruikt zijn.

Je kan alleen maar hopen dat de fabricanten integer zijn en zich aan de regeltjes houden.

Meer lectuur:
http://en.wikipedia.org/wiki/Food_additive#Safety
http://en.wikipedia.org/wiki/E_number

Ja, maar goed, 100% garantie heb je in feite nergens bij (vanuit wetenschappelijk oogpunt).
Het gaat me er even om dat de onderzoeken die gekoppeld zijn aan het al dan niet goedkeuren van een additief dermate veel gewicht hebben, zodat je er redelijkerwijs vanuit kan gaan dat je de stof zorgeloos kan consumeren (iets wat ik zelf wel altijd aanneem namelijk).

 

[Mister TN]

Het gaat me er even om dat de onderzoeken die gekoppeld zijn aan het al dan niet goedkeuren van een additief dermate veel gewicht hebben, zodat je er redelijkerwijs vanuit kan gaan dat je de stof zorgeloos kan consumeren (iets wat ik zelf wel altijd aanneem namelijk).

Ik ga er wel vanuit dat de onderzoeken en beoordeling ervan tegenwoordig wel ernstig gebeuren, ja.
Maar uiteindelijk hangt alles toch ook weer af van de dagelijkse dosis die je van dergelijk stoffen binnenkrijgt. Bovendien kunnen stoffen die afzonderlijk (relatief) onschadelijk zijn in combinatie soms toch weer problemen opleveren (en misschien zelfs tot kanker leiden).
Zonder te overdrijven lijkt "beter te weinig dan te veel" dus wellicht toch de beste aanbeveling.