Voor de kurende bodybuilder is voor, tijdens en na de kuur vaak een bloedonderzoek noodzakelijk om te kijken hoe het er voor staat met de gesteldheid van diverse factoren in het lichaam. Denk maar aan de eigen testosteronproductie na de nakuur of bijvoorbeeld het cholesterol.
Hieronder vind je een overzicht van practisch alle dingen waarop ze je bloed kunnen testen met bijbehorende 'ideale waarden' ook wel referentiewaarden genoemd.
Binnen de referentiewaarden vallen 95% van de analyseresultaten, verkregen bij onderzoek van de gekozen, gezonde bevolkingsgroep. Meestal zijn dit (jonge) volwassenen. Dat wil zeggen, dat 2,5% van de gezonde personen (1 op 40) een lagere, en 2,5% van de personen (ook 1 op 40) een hogere uitslag heeft, al zal zo’n ’afwijkende’ uitslag meestal niet ver buiten de referentiewaarden liggen. Voor de statistische achtergronden van de referentiewaarden wordt verwezen naar de specialistische literatuur.
Referentiewaarden zijn vaak afhankelijk van de leeftijd en het geslacht van de personen in de onderzochte groep. Soms is de leeftijd-afhankelijkheid marginaal, maar in veel gevallen is ze substantieel. Met name neonaten, maar ook ouderen, kunnen als groep andere referentiewaarden laten zien dan jonge volwassenen. Bij neonaten kan men als uitgangspunt nemen, dat alle referentiewaarden afwijkend zijn, waarbij de mate van prematuriteit nog additioneel van invloed is. Bij ouderen is soms lastig vast te stellen wie wel en wie niet als gezond mag worden aangemerkt. De leeftijdsafhankelijkheid is nog niet voor alle componenten grondig in kaart gebracht.
Tijdens de zwangerschap treden ook aanzienlijke veranderingen op, zodat voor een aantal bepalingen referentiewaarden afhankelijk van de zwangerschapsduur moeten worden gehanteerd.
De invloed van staan of liggen, maaltijden en geneesmiddelgebruik moet zo nodig ook in de beoordeling worden betrokken.
Referentiewaarden zijn in een aantal gevallen ook afhankelijk van de gebruikte analysemethode. Het bekendste voorbeeld zijn de enzymbepalingen in bloed. Deze activiteitsmetingen zijn o.a. afhankelijk van temperatuur en reagenssamenstelling. Veel laboratoria hebben dus eigen referentiewaarden.
In onderstaande lijst zijn referentiewaarden opgenomen van de in het hoofdstuk Klinische Chemie van het Diagnostisch Kompas genoemde bepalingen. Deze lijst is niet meer dan een indicatie, omdat referentiewaarden afhankelijk zijn van de hiervoor geschetste factoren.
BRON: DIAGNOSTISCH KOMPAS
Hieronder vind je een overzicht van practisch alle dingen waarop ze je bloed kunnen testen met bijbehorende 'ideale waarden' ook wel referentiewaarden genoemd.
Binnen de referentiewaarden vallen 95% van de analyseresultaten, verkregen bij onderzoek van de gekozen, gezonde bevolkingsgroep. Meestal zijn dit (jonge) volwassenen. Dat wil zeggen, dat 2,5% van de gezonde personen (1 op 40) een lagere, en 2,5% van de personen (ook 1 op 40) een hogere uitslag heeft, al zal zo’n ’afwijkende’ uitslag meestal niet ver buiten de referentiewaarden liggen. Voor de statistische achtergronden van de referentiewaarden wordt verwezen naar de specialistische literatuur.
Referentiewaarden zijn vaak afhankelijk van de leeftijd en het geslacht van de personen in de onderzochte groep. Soms is de leeftijd-afhankelijkheid marginaal, maar in veel gevallen is ze substantieel. Met name neonaten, maar ook ouderen, kunnen als groep andere referentiewaarden laten zien dan jonge volwassenen. Bij neonaten kan men als uitgangspunt nemen, dat alle referentiewaarden afwijkend zijn, waarbij de mate van prematuriteit nog additioneel van invloed is. Bij ouderen is soms lastig vast te stellen wie wel en wie niet als gezond mag worden aangemerkt. De leeftijdsafhankelijkheid is nog niet voor alle componenten grondig in kaart gebracht.
Tijdens de zwangerschap treden ook aanzienlijke veranderingen op, zodat voor een aantal bepalingen referentiewaarden afhankelijk van de zwangerschapsduur moeten worden gehanteerd.
De invloed van staan of liggen, maaltijden en geneesmiddelgebruik moet zo nodig ook in de beoordeling worden betrokken.
Referentiewaarden zijn in een aantal gevallen ook afhankelijk van de gebruikte analysemethode. Het bekendste voorbeeld zijn de enzymbepalingen in bloed. Deze activiteitsmetingen zijn o.a. afhankelijk van temperatuur en reagenssamenstelling. Veel laboratoria hebben dus eigen referentiewaarden.
In onderstaande lijst zijn referentiewaarden opgenomen van de in het hoofdstuk Klinische Chemie van het Diagnostisch Kompas genoemde bepalingen. Deze lijst is niet meer dan een indicatie, omdat referentiewaarden afhankelijk zijn van de hiervoor geschetste factoren.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
BRON: DIAGNOSTISCH KOMPAS
