XXL Nutrition

Een nieuwe kijk op "verzuring" van de spieren; lactaatvorming is niet meer de vijand (1 bezoeker)

Bezoekers in dit topic

Een nieuwe kijk op “verzuring” en de uitputting van spieren bij maximale arbeid.

Ik ben me de laatste tijd wat aan het verdiepen in de energieleverantie voor spieren en alles wat daarbij komt kijken. Tot mijn grote verbazing ben ik er achter gekomen dat er de laatste jaren evidentie is verzameld die de huidige theorieën over energieleverantie, verzuring en spieruitputting om ver schoppen.
Om het voor mezelf nog enigsinds overzichtelijk te maken, en om geïnteresseerden wat te updaten, heb ik een stuk in lekentaal geschreven over de gangbare theorieën en de nieuwe inzichten.

Zeker voor de gevorderde trainers en fysiotherapeuten is de materie interessant en druist het in tegen de gangbare theorieën.


Energieleverantie in spiercellen


Fosfaatpoelen

De enige chemische verbinding die in staat is energie voor spiercellen te leveren is ATP.
ATP zit opgeslagen in de spiercel, en bij de splitsing van ATP naar ADP + P komt energie vrij = contractie van de spiercel. Er is nog een fosfaat in de spiercel opgeslagen, namelijk CP (creatinefosfaat). CP is in staat zeer snel de ADP weer om te vormen naar ATP. En die ATP kan weer gebruikt worden voor energie.
De voorraad ATP + CP is direct aanwezig maar zeer beperkt, slechts voor maximaal 15-20 seconden.

Glycolyse

Na 15 seconden moet het lichaam overstappen op een tweede energieleverende systeem.
In dit systeem wordt opgeslagen glucose in de spieren (glycogeen) afgebroken tot pyruvaat.
Bij de afbraak van glucose tot pyruvaat komt ATP vrij.
ATP kan op zijn beurt weer gebruikt worden voor energie.
LET OP; de afbraak van glucose tot bruikbare energie (ATP) gebeurd zonder hulp van zuurstof. Dit heet ook wel de glycolyse of anaërobe energieleverantie.

Dus nogmaals;
0-15 seconden; ATP en CP direct opgeslagen in cel wordt gebruikt voor directe energie.
15-60 seconden; glucose in de spieren worden afgebroken tot pyruvaat, hierbij wordt ATP gevormd die gebruikt kan worden voor energie.

Maar, dan zitten we met een nieuwe stof; pyruvaat.
En pyvuraat moet op zijn beurt weer worden verwerkt.

Pyvuraat
Pyvuraat kan worden afgebroken met behulp van zuurstof, hierbij wordt weer bruikbare ATP gevormd en ontstaat er geen lactaat als bij product.
Indien er voldoende zuurstof aanwezig is, kan pyvuraat dus worden verwerkt tot ATP.
Volledige recycling dus.
Er is een evenwichtsreactie;
Glucose wordt omgezet in pyruvaat, hierbij komt ATP vrij.
Pyruvaat wordt op zijn beurt weer, met behulp van zuurstof, omgezet in ATP.

Nou het volgende;

Als de glycolyse (afbraak van glucose) erg groot is (bijvoorbeeld bij maximale inspanning) dan wordt er meer pyruvaat gevormd dan er kan worden afgebroken met behulp van zuurstof.
Er is dus onvoldoende zuurstof aanwezig om alle pyruvaat te verwerken.

Maximale glycolyse > veel vorming pyruvaat > slechts een deel wordt gerecycled met behulp van zuurstof > een deel van de pyruvaat blijft over.

De overmaat van pyruvaat wordt dan afgebroken zonder hulp van zuurstof.
Pyruvaat wordt zonder hulp van zuurstof omgezet in lactaat.
(Helaas komt hierbij geen ATP vrij :()

Dit gebeurt dus alleen wanneer er onvoldoende zuurstof is om alle pyruvaat te verwerken.

Hierbij moet je denken aan maximale inspanning;
Je longen, hart en bloedvaten zijn niet in staat voldoende zuurstof naar je werkende spieren te vervoeren om de overmaat aan pyruvaat om te zetten.

Pyruvaat wordt dus zonder tussenkomst van zuurstof omgezet in lactaat.

Nu het volgende:

Lactaat werd altijd gezien als de veroorzaker van verzuring.
Lactaat was de vijand van elke sporter.
Simpel gezegd; Als je zuurstofopname te weinig is om alle gevormde pyruvaat te verwerken dan ontstaat er lactaat, en door lactaat verzuren je spieren.

Er werden lactaatmetingen in het bloed gedaan om iemands niveau te bepalen.
Immers, boven bepaalde lactaatwaarden gaat iemand onherroepelijk verzuren….

Hedendaagse inzichten laten echter zien dat lactaat helemaal geen ongewenst afvalproduct is.
Verzuring ontstaat helemaal niet door lactaat, lactaat gaat verzuring zelfs tegen.

Verzuring en lactaat;

Zowel bij de splitsing van ATP als bij de glycolyse komt nog een stof vrij, namelijk waterstofionen (H+).
Deze waterstofionen zijn deels nuttig;

1. H+ ionen wordt deels gebruikt voor de vorming van ATP met behulp van zuurstof. H+ is in dit geval een nuttig bijproduct, zuurstof gebruikt H+ bij de vorming van ATP.

2. H+ helpt bij de afbraak van pyruvaat.
Je hebt een H+ ion nodig om pyruvaat af te breken. In dit geval is de vorming van H+ dus ook nuttig en noodzakelijk.

In rust en bij matige inspanningen worden H+ ionen dus weer dankbaar gebruikt voor andere processen.

Maar….wat gebeurt er bij maximale inspanning;

De vorming van ATP met behulp van zuurstof draait op volle toeren. Je ademhaling en longen zijn maximaal aan het werk om zoveel mogelijk zuurstof binnen te krijgen. Je hart pompt maximaal om alle zuurstof naar de werkende spieren te sturen. Je vaten staan maximaal open om die zuurstof te vervoeren. Kortom, je maximale zuurstofopname is bereikt.
Als vorming van ATP met behulp van zuurstof niet voldoende is om aan de energievraag (bijvoorbeeld maximaal sprinten om de bus te halen) te voldoen, dan springt de glycolyse weer in.

(Glycolyse was de vorming van energie uit glucose zonder hulp van zuurstof).

En bij de ATP vorming en de glycolyse komen H+ ionen vrij.
Deze H+ ionen gaan zich ophopen. Het zuurstofsysteem draait namelijk al op volle toeren, het is in niet in staat NOG meer H+ ionen te gebruiken.
En ook de glycolyse draait op volle toeren; de afbraak van pyruvaat draait maximaal, er zijn dus niet meer H+ ionen nodig.
Conclusie; er vindt een ophoping van H+ ionen plaats, er worden meer H+ ionen gevormd dan er kan worden gebruikt.

En dit is zeer nadelig;

Het zijn namelijk de H+ ionen die zorgen voor verzuring in de spiercellen.
Die H+ ionen moeten dus zo snel mogelijk weggevoerd worden uit de spiercellen.
Het lichaam is in rust of tijdens matige inspanning via een aantal processen wel in staat de H+ ionen af te voeren, maar bij maximale inspanning is de ophoping van H+ ionen groter dan de afvoer.

En nu komt lactaat om de hoek kijken. Lactaat, de vijand, het ongewenste afvalproduct….FOUT!!!
Het is niet lactaat dat zorgt voor verzuring.
Lactaat zorgt ervoor dat de H+ concentratie in de spiercel juist verminderd wordt.

Pyruvaat werd afgebroken tot lactaat, wist je nog…
En voor de afbraak van pyruvaat is een H+ ion nodig wist je nog…..

Dus de vorming van lactaat is helemaal niet zo slecht, hierdoor zijn we weer wat H+ ionen kwijt.

Nog een bijkomend voordeel; bij de afvoer van lactaat uit de spiercel, worden automatisch wat H+ ionen meegenomen. H+ ionen gaan dus mee in de kielzog van lactaat, uit de spiercel in de bloedbaan.

Conclusie;
Lactaat zorgt deels voor de eliminatie van H+ ionen en is daardoor een uitsteller van verzuring….

En dit is in tegenspraak met alle huidige theorieën over de vorming van lactaat.

Uiteraard is een verband tussen lactaatvorming en verzuring.
Immers, lactaat wordt gevormd door de glycolyse.
En H+ ionen worden ook gevormd door de glycolyse.
Maar hoge lactaatwaarden zijn niet per definitie fout, hoe meer lactaat hoe meer afvoer van H+.

Extra informatie;

[Link niet meer beschikbaar]

[Link niet meer beschikbaar]

http://www.vlaamsewielrijdersbond.be/content/collections/record.php?ID=20#280

Ik sta open voor vragen, aanvullingen en/of kritiek.
Later zal ik nog verder ingaan op nieuwe theorieën met betrekking tot het onstaan van "verzuring", pijn, spierfalen.
Tevens zal ik toelichting geven op de gevolgen voor trainingsmethoden met betrekking tot de nieuwe inzichten.
 
Zeer interessant stukje, bedankt!
 
Helder stuk Loo dank!
 
Geweldig, is dit mede naar aanleiding van het artikel uit mijn log?

Goed werk, en inderdaad Jip en Janneke taal zodat leken zoals ik het kunnen volgen en begrijpen;)

GRT Friso
 
Aan het begin beetje kort door de bocht. Maar dat maakte je uiteindelijk goed!
Mooi stukje, geeft inderdaad veel verduidelijking.
Deze informatie is al jaren bekend, maar mensen kunnen vaak moeilijk afscheid nemen van bestaane theorieën.
 
Goed stuk Loo:thumb:
 
Geweldig, is dit mede naar aanleiding van het artikel uit mijn log?

Goed werk, en inderdaad Jip en Janneke taal zodat leken zoals ik het kunnen volgen en begrijpen;)

GRT Friso

dat was de aanleiding ja,vandaar alle verwarring ook.
In de boeken die ik hier heb liggen staan de oude theorieën nog. Jouw artikel klopt dus wel. Hij staat ook bij de links.
 
dat was de aanleiding ja,vandaar alle verwarring ook.
In de boeken die ik hier heb liggen staan de oude theorieën nog. Jouw artikel klopt dus wel. Hij staat ook bij de links.

Moet wel zeggen dat het een beetje zwakke bronnen zijn bro.(internetpagina's:o)

Gelukkig is wat je schrijft de gangbare theorie vandaag de dag.
 
Moet wel zeggen dat het een beetje zwakke bronnen zijn bro.(internetpagina's:o)

Gelukkig is wat je schrijft de gangbare theorie vandaag de dag.

het klopt wat er staat, daar gaat het toch om?

Daar komt bij dat in de meeste literatuur in schriftelijke vorm de oude theorieën nog staan, aangezien dit een relatief nieuwe ontwikkeling in de wetenschap is.
En jij moet als geen ander weten dat de druk van onze leerboeken al enige jaren terug gaat.
Overigens is 3/4e van het verhaal gebaseerd op fysiologie van burgerhout.
 
het klopt wat er staat, daar gaat het toch om?

Daar komt bij dat in de meeste literatuur in schriftelijke vorm de oude theorieën nog staan, aangezien dit een relatief nieuwe ontwikkeling in de wetenschap is.

Is al aantal jaren bekend volgens mij.

Tuurlijk gaat het er om dat het klopt. Ziet er wel sjieker uit als er wat pubmed referenties bij staan, that's is.

Ik weet het::mier:
 
Is al aantal jaren bekend volgens mij.

Tuurlijk gaat het er om dat het klopt. Ziet er wel sjieker uit als er wat pubmed referenties bij staan, that's is.

Ik weet het::mier:

zeker mierenken ja, ben blij dat je het zelf zegt.
Heb jij een boek waar de nieuwe theorie in staat dan?

Maargoed als je graag wetenschappelijke onderzoeken wilt dan heb ik er wel een paar voor je....

• Gladden LB (2004). Lactate metabolism: a new paradigm for the third millenium. J. Physiol. 558.1: 5-30.
• Noakes TD (2005). How does a foundational myth become sacred scientific dogma? The case of A.V. Hill and the anaerobiosis controversary. In: McNamee, M (ed.): Philosophy and the sciences of exercise, health and sport. London, Routledge.
• Pedersen TH Nielsen OB Lamb GD Stephenson DG (2004). Intracellular acidosis enhances the excitability of working muscle. Science 305: 1144-7.
• Robergs RA, Ghiasvand F, Parker D. (2004). Biochemistry of exercise-induced metabolic acidosis. Am. J. Physiol. Regul. Integr. Comp. Physiol. 287: 502-516

welke wil je hebben?
 
zeker mierenken ja, ben blij dat je het zelf zegt.
Heb jij een boek waar de nieuwe theorie in staat dan?

Maargoed als je graag wetenschappelijke onderzoeken wilt dan heb ik er wel een paar voor je....

• Gladden LB (2004). Lactate metabolism: a new paradigm for the third millenium. J. Physiol. 558.1: 5-30.
• Noakes TD (2005). How does a foundational myth become sacred scientific dogma? The case of A.V. Hill and the anaerobiosis controversary. In: McNamee, M (ed.): Philosophy and the sciences of exercise, health and sport. London, Routledge.
• Pedersen TH Nielsen OB Lamb GD Stephenson DG (2004). Intracellular acidosis enhances the excitability of working muscle. Science 305: 1144-7.
• Robergs RA, Ghiasvand F, Parker D. (2004). Biochemistry of exercise-induced metabolic acidosis. Am. J. Physiol. Regul. Integr. Comp. Physiol. 287: 502-516

welke wil je hebben?

haha denk je dat ik dat ga lezen?
Het was maar een opmerking. Omdat mensen vaak een internetpagina voor waar aannemen, terwijl daar vaak juist de meeste onzin wordt verkocht.

Maar goed, ben blij dat je ook nog wat wetenschappelijke artikels erover kan vinden;)
 
UPDATE

In mijn beginpost noemde ik dat hoge lactaatwaarden niet per definitie slecht zijn. Lactaat zorgt immers voor de afvoer van H+ ionen, en H+ ionen zijn de veroorzaker voor “verzuring”.

De geplaatste bronnen alsmede boeken zoals trainingsleer en fysiologie bevestigen deze theorie;

“De zuurgraad in een (spier)cel wordt bepaald door de concentratie waterstof-ionen (H+) in de cel. Een hoge concentratie waterstof-ionen betekent een hoge zuurgraad en vice versa. Verzuring ontstaat als er meer waterstof-ionen in de spiercel vrijkomen, dan er uit verdwijnen”

“Slechts wanneer de vraag naar ATP groter wordt, komt glycolyse en fosfaatsysteem in beeld. Het ATP dat van deze ‘nonmitochondriale’ bronnen komt veroorzaakt H+ ionen en zorgt voor de verzuring.”

“De zuurtegraad (pH) binnen een cel wordt bepaald door de concentratie aan waterstofionen (H+); hoe hoger die concentratie hoe hoger de zuurtegraad. Verzuring ontstaat als er meer waterstofionen in de spiercel vrijkomen dan dat er uit verdwijnen. Zowel bij de afbraak van ATP als bij de glycolyse komen waterstofionen vrij”




Bij nadere verdieping in de allernieuwste onderzoeken, blijkt dit echter niet waar te zijn.

Ik citeer Burgerhout, bioloog en fysioloog, uit de reader "Verzuring en vermoeidheid: nieuwe inzichten"
Verzuring leidt niet tot vermoeidheid

Sinds enkele jaren is het mogelijk om het spiermetabolisme op celniveau te bestuderen en te beïnvloeden. Bij dergelijk onderzoek is gebleken, dat een pH-daling van de omvang die bij inspanning optreedt, geen vermoeidheid (in de zin van krachtverlies) veroorzaakt. Integendeel, het moment waarop de kracht begint te verminderen wordt juist uitgesteld. Waarschijnlijk komt dit doordat de pH-daling de prikkeldrempel van de spiercel verlaagt. De theorie dat pH-daling de enzymactiviteit in de spieren remt is onjuist gebleken. Deze was gebaseerd op laboratoriumexperimenten onder condities die niet overeen kwamen met de situatie in de levende spiercel.
Ook lactaat kan geen kwaad. Integendeel, het fungeert tijdens inspanning als een overvloedige, snel beschikbare brandstof voor organen die zelf niet of nauwelijks over energiebronnen beschikken, zoals het hart en de hersenen. Bij zware inspanning komt wel 80% van de energie die het hart nodig heeft uit de verbranding van lactaat. De glucose die hiermee wordt uitgespaard komt te goede aan de spieren.

Blijft natuurlijk de vraag waardoor vermoeidheid en uitputting dan wel worden veroorzaakt. Tja, het is altijd gemakkelijker om oude zekerheden weg te halen dan om er nieuwe voor in de plaats te geven. Het begint al met de vraag wat er precies onder vermoeidheid wordt verstaan. Een gemoedstoestand, een verlies van spierkracht en coördinatievermogen, een sensatie zoals pijn, een combinatie van dit alles? Zit vermoeidheid in je spieren, tussen je oren, of misschien wel in je bloed? De plaats ontbreekt hier om uitgebreid op dit onderwerp in te gaan. Er bestaan vele theorieën over vermoeidheid, waarbij een onderscheid gemaakt kan worden tussen perifere vermoeidheid (op spierniveau, inclusief prikkeloverdracht in de motorische eindplaat) en centrale vermoeidheid (op het niveau van de hersenen en het ruggenmerg, waar de motorische prikkels hun oorsprong hebben). Enkele processen die bij het ontstaan van vermoeidheid een rol kunnen spelen:
• stagnatie van de ATP-productie in de spier door zuurstofgebrek of uitputting van brandstoffen
• blokkering van het spiercontractiemechanisme, bijvoorbeeld door kalium- en fosfaationen
• verminderde prikkelbaarheid van de spiervezels door insufficiëntie van de Na/K pomp
• pijnsensaties, veroorzaakt door het vrijkomen van pijnmediatoren (H+- en K+-ionen, adenosine enz.) uit de spiercellen
• intoxicatie van het centrale zenuwstelsel door circulerende afbraakproducten
• actieve zelfbescherming: het centrale zenuwstelsel brengt vermoeidheid teweeg als reactie op alarmsignalen uit het lichaam vóórdat schade optreedt.
Vele mogelijkheden dus, en veel aanknopingspunten voor verder onderzoek. Maar de kans dat verzuring een belangrijke rol speelt is klein.

Ik heb reviews gelezen over de onderzoeken, die het verhaal van Burgerhout onderbouwen.
Helaas kan ik niet knippen en plakken uit de pdf-bestanden, dus wie geïnteresseerd is moet het de review zelf maar lezen;.

Gladden LB (2004). Lactate metabolism: a new paradigm for the third millenium. J. Physiol. 558.1: 5-30.

[Link niet meer beschikbaar]

(of mij vertellen hoe ik het slotje van de pdf af moet halen, zodat ik kan citeren…)
 
Alweer een prachtstuk van grootmeester LL Cool Loo
 
Mooi neergezet!

Ik moet me weer helemaal inlezen!


:thumbs::thumb::thumbs:
 
Mooi,

Bedankt voor het duidelijke stuk! Inmiddels had ik ook al wat van die wetenschappelijke teksten gelezen; maar ze zijn nauwelijks te verteren.

De links ga ik zeker bekijken. Wel heb ik nog een vraag.
Stel dat je lichaam zo is afgesteld, dat het permanent in een soort van maximale inspanningsfase verkeert of dat het die fase heel snel bereikt. Dan zou je volgens de nieuwste inzichten, dus in de hoek van de lactaatvorming moeten zoeken, om het proces van H+ ion afbraak te ondersteunen.

Waarom ik dit vraag. Wanneer je geen topsport meer kunt bedrijven, moet je een alternatief verzinnen om de spieren in goede condititie te houden.
 
Back
Naar boven