Niet echt een topic om informatie te vragen, maar meer een opsomtopic over mijn afgelopen week.
Vorige week dinsdag hadden we een personeels-uitje. De feestelijkheden bestonden uit ouderwetsch friesch vermaek ende spelen. Voor de mietjes was er kaatsen en voor de "dare-devils" was er polstokspringen. Gezien mijn friesche roots en dare-devil nickname was voor mij snel de keuze gemaakt:
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Tijdens het oefenen mochten we eerst over wat slootjes springen en vervolgens mocht je een kleine schans proberen om de landing in het zand te oefenen. Zag er ongeveer zo uit: [Afbeelding niet meer beschikbaar]
Ik ging natuurlijk als eerste, want de voorgaande oefeningen gingen prima. Echter, deze oefening was met aanloop. Het plan was om beide benen om de stok vast te houden en zo te landen. Dat ging mis, mijn benen zwaaiden sierlijk langs 1 kant en mijn lichaam draaide zo een beetje mee waardoor ik niet op mijn benen terecht kwam maar op mijn onderrug.
Aangezien een groot deel van mijn collega's aan het kijken was bleef ik natuurlijk niet lang zitten, ondanks de pijn. Na het gebruikelijke rek en strek-werk bleef het echter pijn doen en kon ik verder niet veel meer doen dan lijdzaam toezien. Op dat moment kon ik niet goed meer zitten/staan.
Toen iedereen klaar was ben ik naar huis gereden (bochten en hobbels vermijdend), wat collega's gedropt, en thuis aangekomen wat pijnstillers genomen. De volgende dag naar de huisarts die vrij snel tot de conclusie kwam dat de onderrug spieren gekneusd waren.
Na een week op ibuprofen te hebben geleefd vond ik het welletjes en ben ik nogmaals naar de dokter gegaan. Die heeft mij toen, na wat aandringen, doorverwezen naar het ziekenhuis. Hij meldde mij zelfs terloops dat je tegenwoordig zonder doktersverwijzing naar de fysiotherapeut zou kunnen.
In de auto voor dezelfde dag nog een afspraak gemaakt. Alleen moest ik mij na de rontgenfoto melden bij de spoedeisende hulp, er was iets mis met een wervel. Bij de spoedeisende hulp wist men mij te vertellen dat de wervel gebroken was.
Mocht niet meer naar huis, er werden gelijk meer foto's gemaakt en ik moest voor een CT scan.
Jammergenoeg liep het nogal in het 100 @ het ziekenhuis wat resulteerde in 2 overnachtingen, het had veel sneller kunnen gaan. In ieder geval heb ik daar te horen gekregen dat het een stabiele breuk betrof aan de 12e wervel van de thoracale wervelkolom.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Ik draag nu een soort korset wat mij steun verleend aan de boven - en onderrug waardoor ik gedwongen word om kaarsrecht te lopen/zitten etc etc. Heb dus erg veel mazzel gehad, mede gezien de activiteiten die ik de 8 dagen daarvoor heb ondernomen:
Nu moet ik 6 weken met dat korset rondlopen, lekker k*t dus. Mag natuurlijk ook niet trainen. Het verblijf in het ziekenhuis werd op den duur wat saai, gelukkig had mijn vriendin een dvd spelertje meegenomen + spindeltje dvds . Het eten daar ging wel, al stelde de avondportie echt niks voor. Heb toen na aandringen een dubbele portie gekregen .
Dit was het verhaal, laat het een les voor jullie zijn, nooit polsstokspringen @ 100 kg of meer!
[edit1]
Typo's
Oh ja, tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis mocht ik kiezen uit morfine als pijnstiller!! Heb deze natuurlijk vriendelijk afgeslagen, da's voor mietjes
Vorige week dinsdag hadden we een personeels-uitje. De feestelijkheden bestonden uit ouderwetsch friesch vermaek ende spelen. Voor de mietjes was er kaatsen en voor de "dare-devils" was er polstokspringen. Gezien mijn friesche roots en dare-devil nickname was voor mij snel de keuze gemaakt:
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Tijdens het oefenen mochten we eerst over wat slootjes springen en vervolgens mocht je een kleine schans proberen om de landing in het zand te oefenen. Zag er ongeveer zo uit: [Afbeelding niet meer beschikbaar]
Ik ging natuurlijk als eerste, want de voorgaande oefeningen gingen prima. Echter, deze oefening was met aanloop. Het plan was om beide benen om de stok vast te houden en zo te landen. Dat ging mis, mijn benen zwaaiden sierlijk langs 1 kant en mijn lichaam draaide zo een beetje mee waardoor ik niet op mijn benen terecht kwam maar op mijn onderrug.
Aangezien een groot deel van mijn collega's aan het kijken was bleef ik natuurlijk niet lang zitten, ondanks de pijn. Na het gebruikelijke rek en strek-werk bleef het echter pijn doen en kon ik verder niet veel meer doen dan lijdzaam toezien. Op dat moment kon ik niet goed meer zitten/staan.
Toen iedereen klaar was ben ik naar huis gereden (bochten en hobbels vermijdend), wat collega's gedropt, en thuis aangekomen wat pijnstillers genomen. De volgende dag naar de huisarts die vrij snel tot de conclusie kwam dat de onderrug spieren gekneusd waren.
Na een week op ibuprofen te hebben geleefd vond ik het welletjes en ben ik nogmaals naar de dokter gegaan. Die heeft mij toen, na wat aandringen, doorverwezen naar het ziekenhuis. Hij meldde mij zelfs terloops dat je tegenwoordig zonder doktersverwijzing naar de fysiotherapeut zou kunnen.
In de auto voor dezelfde dag nog een afspraak gemaakt. Alleen moest ik mij na de rontgenfoto melden bij de spoedeisende hulp, er was iets mis met een wervel. Bij de spoedeisende hulp wist men mij te vertellen dat de wervel gebroken was.
Mocht niet meer naar huis, er werden gelijk meer foto's gemaakt en ik moest voor een CT scan.
Jammergenoeg liep het nogal in het 100 @ het ziekenhuis wat resulteerde in 2 overnachtingen, het had veel sneller kunnen gaan. In ieder geval heb ik daar te horen gekregen dat het een stabiele breuk betrof aan de 12e wervel van de thoracale wervelkolom.
[Afbeelding niet meer beschikbaar]
Ik draag nu een soort korset wat mij steun verleend aan de boven - en onderrug waardoor ik gedwongen word om kaarsrecht te lopen/zitten etc etc. Heb dus erg veel mazzel gehad, mede gezien de activiteiten die ik de 8 dagen daarvoor heb ondernomen:
- meehelpen bestrating voorzijde huis
- schutting geplaatst achterzijde tuin
- zoontje vaak opgetild en uit auto gehaald
- en als klapper , een mobiele airco van boven naar beneden gesleurd, in de auto gepropt, en @ work naar boven gesleept omdat het zo warm was op mijn werkkamertje.
Nu moet ik 6 weken met dat korset rondlopen, lekker k*t dus. Mag natuurlijk ook niet trainen. Het verblijf in het ziekenhuis werd op den duur wat saai, gelukkig had mijn vriendin een dvd spelertje meegenomen + spindeltje dvds
. Het eten daar ging wel, al stelde de avondportie echt niks voor. Heb toen na aandringen een dubbele portie gekregen . Dit was het verhaal, laat het een les voor jullie zijn, nooit polsstokspringen @ 100 kg of meer!
[edit1]
Typo's
Oh ja, tijdens mijn verblijf in het ziekenhuis mocht ik kiezen uit morfine als pijnstiller!! Heb deze natuurlijk vriendelijk afgeslagen, da's voor mietjes
